Piotr Zmyślony, Natalia Piechota | 11 maja 2014
Żyjemy w czasach dominacji rankingów, zarówno odnoszących się do miast, jak i do turystyki. W warunkach globalnej konkurencji są one istotne i interesujące nie tylko dla władz miejskich i organizacji odpowiedzialnych za zarządzanie i promocję turystyki, ale także dla samych odwiedzających. Ranking to podstawowe źródło informacji.
Problem w tym, że te odnoszące się do turystyki mierzą miasta zazwyczaj według tylko jednego komponentu ich atrakcyjności turystycznej: liczby zagranicznych turystów, liczby organizowanych spotkań międzynarodowych, wizerunku, liczby muzeów czy jakości restauracji. Zatem pytanie, które miasta są najatrakcjniejszymi metropoliami turystycznymi, pozostaje otwarte. Postanowiliśmy zatem stworzyć syntetyczny ranking metropolii turystycznych świata. Publikujemy pierwsze 25 miejsc.
Kolejność miast
Najbardziej atrakcyjnymi metropoliami turystycznymi są Londyn, Paryż i Nowy Jork. Uzyskały one ponad 500 punktów, znajdując się na czołowych miejscach większości badanych rankingów. Kolejne miejsca zajmuje azjatycka grupa pościgowa, czyli Tokyo, Singapur, Seul i Hong Kong. Dopiero za nimi dojrzeć kolejne miasta starego świata.
Wśród 25 miast dominują miasta europejskie – jest ich 13, a więc ponad połowa całkowitej liczby, jednak tylko 4 w pierwszej dziesiątce. Ponadto ranking tworzy 6 miast azjatyckich, 4 amerykańskie i 2 australijskie.
Opis metodyczny
1) Przyjęliśmy, że podstawą będą wszystkie ogólnodostępne, publikowane w latach 2012-2014 w formie rankingów wyniki badań nad poszczególnymi obszarami potencjału konkurencyjnego miast, realizowane przez publiczne i prywatne naukowe instytuty badawcze, organizacje międzynarodowe i ponadnarodowe agencje konsultingowe
2) Wybraliśmy z nich te, które mają zakres ogólnoświatowy (nie zaś regionalny, np. europejski) i są budowane na podstawie obiektywnych mierników, a więc zawierają opis metodyczny. W ten sposób odrzuciliśmy subiektywne i często zmanipulowane plebiscyty popularności portali internetowych i gazet branżowych.
3) Następnie stwierdziliśmy, że podstawą potencjału turystycznego miast jest nie tylko ich atrakcyjność turystyczna, ale siła gospodarcza, zatem zebraliśmy rankingi odnoszące się zarówno do samej turystyki, jak i mające ogólnoekonomiczny charakter, dzieląc je właśnie na te dwie podstawowe grupy. W ten sposób zebraliśmy 20 rankingów.
4) Każdemu miastu przyznawaliśmy punkty za określone miejsce w rankingu – im wyższe miejsce, tym więcej punktów.
5) Suma punktów pozwoliła wyznaczyć najpotężniejsze metropolie turystyczne świata.