Ekonomiczne źródła konfliktów

• Gentryfikacja handlowa:
  • zmiany popytu na dobra i usługi (od zaspokajania lokalnych potrzeb mieszkańców do obsługi ruchu turystycznego – np. ekspansja sklepów z pamiątkami oraz quasi-artystów ulicznych),
  • zanik małych, niezależnych sklepów, wzrost obiektów sieciowych i franczyzowych,
  • rosnący zakres wynajmu przestrzeni na cele komercyjne oraz rosnące koszty konsumpcji;
• Gentryfikacja rezydencjalna (mieszkaniowa) i utrata części zasobów mieszkalnych przez długoterminowych miejskich rezydentów
  • wzrost i ekspansja przestrzenna sektora zakwaterowania turystycznego (hotele, hostele, pensjonaty, apartamenty),
  • wzrost liczby drugich domów i mieszkań;
  • upowszechnienie sektora ekonomii współdzielenia tzw. sharing economy – krótkoterminowego najmu indywidualnego (przez właścicieli, najemców, gospodarzy wynajmujących część lub całość lokalu mieszkalnego np. za pośrednictwem platform peer-to-peer),
  • wzrost cen nieruchomości i kosztów wynajmu;
• Konflikty pomiędzy interesariuszami społecznymi i ekonomicznymi o redystrybucję korzyści/zysku z gospodarki gościnności (m.in. wokół zarobków w przemyśle hotelarskim, prowadzenia handlu ulicznego, „podatku turystycznego”),
• Wzrost kosztów życia w mieście.

Fizyczne/przestrzenne źródła konfliktów

• Masowy charakter ruchu turystycznego, zatłoczenie i towarzyszące mu problemy,
• Fizyczne i estetyczne niszczenie przestrzeni publicznej (m.in. wandalizm, kiczowate stoiska z pamiątkami),
• Prywatyzacja i/lub komodyfikacja przestrzeni publicznej i zasobów społecznych,
• Homogenizacja przestrzeni – niszczenie charakteru i estetyki fizjonomii lokalnych wspólnot; upodabnianie do globalnych wzorców,
• Presja środowiskowa (produkcja śmieci, zanieczyszczenie powietrza, wzrastające zużycie wody),
• Konflikty w użytkowaniu ziemi (funkcja turystyczna vs. mieszkaniowa, przemysłowa itp.),
• Nadmierna zabudowa, zaburzenia i destrukcja dynamiki przestrzennej miasta,
• Fizyczna manifestacja gentryfikacji mieszkaniowej i handlowej.

Społeczne i socjokulturowe źródła konfliktów

• Pogorszenie warunków i jakości codziennego życia mieszkańców,
• Przemiany struktury społeczno-demograficznej tworzące napięte stosunki wewnątrz społeczności gospodarzy – między stałymi rezydentami (mieszkańcami) a nowymi „obcymi” (aktorami gentryfikacji – m.in. właścicielami drugich domów, mieszkań turystycznych),
• Zwiększanie podziałów społecznych (np. między beneficjentami a poszkodowanymi; między odmiennymi wizjami dziedzictwa i kierunków rozwoju miasta),
• Komercjalizacja, eksploatacja i wypaczenie kultury (materialnej i niematerialnej), dziedzictwa i przestrzeni publicznej,
• Udostępnianie turystom miejsc i obiektów stanowiących materialne świadectwa dziedzictwa oraz kultu (m.in. zabytkowe cmentarze, świątynie),
• „Festywalizacja” i „eventyzacja” oferty czasu wolnego miasta,
• Zanik zróżnicowania/ homogenizacja kultury (np. przestrzeni alternatywnych dla artystów lub scen subkulturowych),
• Presja kultury masowej – zatracanie tożsamości, zatracanie genius loci,
• Patologiczne zachowania turystów (wojeryzm, pijaństwo, ordynarne zachowanie),
• Konflikty wynikające z nocnego użytkowania przestrzeni publicznej (np. „party tourism”),
• Problemy z naruszeniem porządku publicznego (przestępczość, kradzieże pospolite, prostytucja itp.)
• „Wypychanie” ekonomiczne mieszkańców poprzez „urynkowioną grabież ziemi i nieruchomości”, wysiedlenia,
• Represyjna polityka (np. wobec bezdomnych).

Psychologiczne źródła konfliktów

• Poczucie alienacji, fizycznego i psychologicznego wyparcia z rodzinnych miejsc (realne lub odczuwane),
• Poczucie utraty kontroli nad przyszłością wspólnot lokalnych oraz społeczności miasta,
• Zanik poczucia przynależności lub przywiązania do wspólnoty,
• Frustracja i niechęć mieszkańców wobec odwiedzających.

Adaptacja z Novy, Colomb (2017) z uzupełnieniami własnymi.