… a jeśli weźmiemy pod uwagę tylko noclegi udzielone turystom zagranicznym, to do poziomu sprzed 20 lat.

Dwa dni temu Główny Urząd Statystyczny opublikował tzw. informację sygnalną dotyczącą wykorzystania turystycznych obiektów noclegowych w poprzednim roku. Zawiera ona ogólne dane statystyczne, głównie agregowane do szczebla centralnego, ponadto dwie tabele w podziale na województwa. Umożliwia to sprawdzenie, jak dwa lata pandemii koronawirusa wpłynęły na działalność obiektów noclegowych w Polsce (przynajmniej tych rejestrowanych), jeśli porównamy je z danymi archiwalnymi.

GUS wskazuje, że generalnie jesteśmy na plusie:

Z turystycznych obiektów noclegowych w 2021 r. skorzystało 22,2 mln turystów, którym udzielono 62,8 mln noclegów. W porównaniu z 2020 r. było to odpowiednio o 24,2% i 22,3% więcej. Stopień wykorzystania miejsc noclegowych we wszystkich turystycznych obiektach noclegowych w 2021 r. wyniósł 32,3% i w porównaniu z poprzednim rokiem był wyższy o 5,5 p.proc.

Pozytywnych wyników jest notatce GUS o wiele więcej, ale podsumujmy je w skrócie: drugi rok pandemii przyniósł lepsze wyniki od pierwszego roku pandemii. Pyrrusowe zwycięstwo, widoczne wtedy, gdy porównamy je ze statystykami z poprzednich lat.

Co widać głębiej?

Od początku pandemii rejestrowana baza noclegowa skurczyła się o 1309 obiektów (-12%), czyli mniej więcej do poziomu z 2015 roku, oraz o 41,3 tys. miejsc noclegowych (-5%). Ofiarami stały się przede wszystkim obiekty małe i średnie.

Liczba turystów korzystających z obiektów noclegowych zmalała do 2/3 przeciętnej liczby z trzech ostatnich lat poprzedzających pandemię (2017-2019). Najmocniej odczuły to obiekty noclegowe zlokalizowane w województwach łódzkim, opolskim i mazowieckim (spadek o ponad 40%), a także na Śląsku oraz w Małopolsce i Wielkopolsce. W najmniejszym stopniu liczba korzystających zmniejszyła się w województwach nadmorskich (te województwa zdołały przyciągnąć 80% średniej liczby korzystających z noclegów sprzed pandemii).

Skalę kryzysu można przedstawić także w wymiarze czasowym, cofając się do lat, w którym liczba korzystających była porównywalna do obecnej. Z łatwością można wskazać, że w całej Polsce popyt turystów w obiektach noclegowych zmalał do poziomu sprzed dekady, czyli do 2012 roku. Pandemia w najmniejszym stopniu dotknęła obiekty turystyczne w województwach pomorskim i zachodniopomorskim (regres o 6 lat), a w największym w województwach łódzkim i wielkopolskim (o 15 lat) oraz lubuskim (aż o 20 lat).

Udzielone noclegi

Mniejsze straty obiekty noclegowe zanotowały w odniesieniu do liczby udzielonych noclegów. W poprzednim roku w całej Polsce osiągnęła ona poziom ponad 70% liczby sprzed pandemii. W tym jednak przypadku województwa warmińsko-mazurskie, podlaskie i lubuskie zdołały utrzymać ponad 80-procentowy stan noclegów sprzed pandemii, natomiast mazowieckie i opolskie mniej niż 60-procentowy stan.

Podobny poziom w Polsce zanotowano w 2013 roku. Wchodząc w szczegóły, porównywalne liczby udzielonych noclegów turystom zagranicznym notowano w województwach opolskim i wielkopolskim w 2006 roku, łódzkim w 2007 roku, śląskim w 2009, natomiast w mazowieckim w 2010 roku. Najmniejszy regres widoczny jest na Podlasiu i Pomorzu (2015) oraz w Zachodniopomorskiem (2014).

Przy wszystkich negatywnych konsekwencjach, pandemia wpłynęła pozytywnie na przeciętną długość pobytu. Wzrosła ona z długookresowego poziomu 2,6 do poziomu 2,8 nocy w przypadku wszystkich turystów. Turyści zagraniczni także przebywali dłużej – wskaźnik wzrósł z poziomu 2,4 do 2,9 nocy.

Absolutnym dramatem jest ruch przyjazdowy

Liczba udzielonych noclegów turystom zagranicznym wyniosła 40% poziomu sprzed pandemii, cofając Polskę aż o 20 lat, czyli do stanu z 2002 roku. Największe straty poniosły województwa małopolskie i warmińsko-mazurskie – liczba noclegów z 2021 roku stanowiła zaledwie 26% poziomu sprzed pandemii. 

Wiele województw odwiedziło najmniej turystów w XXI wieku. W Małopolsce udzielono noclegów w liczbie porównywalnej z 1999 rokiem, stan na Dolnym Śląsku można porównać z 1998, natomiast w Wielkopolsce z 1997 rokiem. Dla województw lubelskiego, podlaskiego i warmińsko-mazurskiego zabrakło danych w cyfrowym archiwum Banku Danych Lokalnych GUS – dalej niż do roku 1995 już nie można się cofnąć. W tej kategorii najmniej lat straciło województwo łódzkie, które zostało przesunięte „tylko” do roku 2007, czyli aż o 14 lat.

	Udzielone noclegi (w tys.)	Odniesienie do średniego poziomu 2017-2019 (w %)	Kiedy wcześniej?	Udzielone noclegi turystom zagranicznym (w tys.)	Odniesienie do średniego poziomu 2017-2019 (w %)	Kiedy wcześniej?
POLSKA	62837,5	70,8	2013	7165	40,5	2002
DOLNOŚLĄSKIE	6453,5	71,3	2014	668	43,9	1998
KUJAWSKO-POMORSKIE	3086,0	69,6	2012	131	45,0	2004
LUBELSKIE	1710,4	75,2	2015	82	37,9	przed 1995
LUBUSKIE	1155,7	81,2	2013	207	63,3	2001
ŁÓDZKIE	1594,6	62,7	2007	252	53,7	2007
MAŁOPOLSKIE	8823,2	63,1	2011	1001	26,5	1999
MAZOWIECKIE	5475,9	58,7	2010	1109	35,8	2002
OPOLSKIE	512,2	55,9	2006	49	42,2	2002
PODKARPACKIE	2413,8	68,8	2014	119	40,7	2004
PODLASKIE	1022,9	81,4	2013	71	33,9	przed 1995
POMORSKIE	7989,5	81,4	2015	579	37,3	2003
ŚLĄSKIE	4099,1	66,0	2009	424	46,0	2004
ŚWIĘTOKRZYSKIE	1403,3	77,8	2014	56	54,1	2005
WARMIŃSKO-MAZURSKIE	2561,0	78,8	2012	105	26,4	przed 1995
WIELKOPOLSKIE	2601,7	68,6	2006	342	52,4	1997
ZACHODNIOPOMORSKIE	11934,8	79,0	2014	1973	52,2	2004

Podsumujmy, dane dotyczące ruchu turystycznego zarejestrowanego w turystycznych obiektach noclegowych wskazują, że Polska turystyka cofnęła się o dekadę, a biorąc pod uwagę popyt turystów zagranicznych – aż o dwie dekady. I właśnie w takiej kondycji, ale z dużą nadzieją, weszliśmy w 2022 rok. A potem przyszedł 24 lutego.

---

GUS, Wykorzystanie turystycznej bazy noclegowej w Polsce w 2021 r., 06.04.2022.