Jeśli chcą być pomocnicze, na pewno tak! Niezależnie od szczebla, stopnia rozwoju turystyki czy liczby zatrudnionych osób, terytorialne organizacje turystyczne powinny przede wszystkim wyrabiać kompetencje w tych dwóch kluczowych obszarach. Oburęczność dotyczy kompetencji w zarządzaniu strategicznym oraz organizacji pracy biura. Pomocniczość wskazuje na umiejętność właściwego określenia swojej roli oraz wpływa na ocenę skuteczności organizacji przez jej członków i kluczowych partnerów. Tylko oburęczne organizacje mogą być w pełni pomocnicze, natomiast dobrze rozwinięte oba obszary kompetencji zapewniają LOTom i ROTom silną pozycję w ekosystemie rozwoju turystyki. To dzięki nim stają się one niezastąpione.
Czytaj dalej
Tag Archives: DMO
Specyfika działalności terytorialnych organizacji turystycznych
Odwołując się do perspektywy zarządczej, specyfikę funkcjonowania organizacji turystycznych można sprowadzić do trzech wymiarów: działania „pomiędzy”, multizadaniowości oraz permanentnych napięć organizacyjnych.
Czym są kompetencje własne terytorialnych organizacji turystycznych?
W nieustannych dyskusjach na temat obecnej i pożądanej struktury „polskiego systemu turystyki” kompetencje są tematem, który od lat wygrywa – no, może ex aequo z finansowaniem – w kategoriach częstotliwość użycia oraz intensywność wywoływanych sporów. Głosy w dyskusjach skupione są najczęściej na dzieleniu kompetencji między uczestnikami systemu i sprowadzają się do apelu o bardziej przejrzysty lub efektywny podział.

2021: rok metropolitalnych organizacji turystycznych
Pod koniec 2021 roku zapowiedzi zmian w tzw. systemie organizacyjnym turystyki* oraz wprowadzenia opłaty turystycznej okazały się – spodziewanie – didaskaliami administracyjnymi. Ale system jest na tyle złożony, że nadal się kształtuje. Dotyczy to przede wszystkim jego najsłabiej umocowanych w systemie elementów, czyli LOT–ów. Powszechnie uważane za pokrzywdzone w strukturze i kompetencjach stały się – znów spodziewanie – podstawową, najbardziej innowacyjną, a do tego stabilną i najbadziej samodzielną częścią systemu. Myślę tu jednak o jednym ich typie – metropolitalnych organizacjach turystycznych (dalej: MOT).
Stało się to w czasie, gdy pandemia zdemolowała turystykę miejską najmocniej, w efekcie czego jej dwa silniki – przyjazdy z zagranicy oraz branża spotkań i wydarzeń – wciąż rzężą. Dodatkowo szczebel centralny nadal „przerzuca” koszty funkcjonowania wielu dóbr publicznych na samorządy, co najsilniej odczuwają właśnie władze dużych miast, szukając oszczędności gdzie to tylko możliwe. A mimo to, w tym roku stało się jasne, że poziom budżetów MOT-ów jest co najmniej porównywalny do budżetów ROT-ów. Czytaj dalej
Cities in the experience economy: the rise and the future of urban leisure formats [publication]
Piotr Zmyślony, Karolina Wędrowicz, „Journal of Tourism Futures”, Emerald.
Abstract
Purpose: The purpose of this paper is to discuss the rise and the future of urban leisure format (ULF), i.e. local seasonal short-lived and repeatable small-scale place-time-based staging urban leisure experiences which become the focus of recreation and tourism development in many cities. It aims to analyse the structure of the ULF by identifying its main features and also to propose the future developments of the concept.
Design/methodology/approach: The study is based on the experience economy principles. It develops the models for structured experiences/experienscape by adding the analogy with television programme formats to propose the general logic of constructing, organising and packetizing urban leisure experiences that are multiplied effectively to other urban time-spaces. Czytaj dalej

Trendy zarządzania przestrzenią turystyczną w metropoliach europejskich [publikacja]
Marta Pilarczyk, Anna Polgert
Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu, Wydział Gospodarki Międzynarodowej, Gospodarka Turystyczna
Streszczenie: Strategie rozwoju turystyki są podstawowym narzędziem realizacji polityki turystycznej. Szczególnie istotne jest ich wdrażanie w ośrodkach miejskich o charakterze metropolitalnym. Celem niniejszego rozdziału jest rozpoznanie trendów zarządzania przestrzenią turystyczną, które są bezpośrednio zawarte w aktualnych dokumentach strategicznych rozwoju turystyki europejskich metropolii. Opracowanie zostało oparte na analizie źródeł wtórnych ze szczególnym uwzględnieniem dokumentów strategii rozwoju turystyki wybranych miast Europy. Do analizy wybrano następujące miasta: Paryż, Madryt, Lizbona, Amsterdam, Wiedeń oraz Berlin. Zastosowano metodę analityczno-opisową. Zidentyfikowano następujące trendy: (1) rosnące znaczenie rozwoju zrównoważonego, (2) turystyka dzielnicowa, (3) idea smart city, (4) monitoring strategiczny, (5) zarządzanie konfliktem, (6) rozwój oferty regionalnej oraz (7) specjalizacje w turystyce biznesowej. Czytaj dalej

Social participation on the meetings market: local ambassadors stand for Convention Edinburgh
Local ambassadors’ associations on the meetings market integrate specialists and organisations looking forward to bringing business meetings and events to a selected destination. The Edinburgh case proves these circles can be also a strong support in the convention bureau’s legitimisation process. Czytaj dalej