Włoski parlament uchwalił możliwość wprowadzenia opłaty wjazdowej (zwanej potocznie landing tax albo arrival tax), która zostanie nałożona na odwiedzających jednodniowych w Wenecji i która jest także pobierana na Elbie i Wyspach Liparyjskich (Eolskich). Czytaj dalej
W miastach historycznych narasta problem niekontrolowanego i niezrównoważonego rozwoju turystyki. Oferta turystyczna oparta jest na dziedzictwie kulturowym, a więc zasobie, którego wartość marketingowa jest uzależniona od jego ochrony i zabezpieczania przed degradacją, wywoływaną przez wzmożony ruch turystyczny. Ten paradoks zarządzania turystyką w miastach historycznych nabiera dodatkowego znaczenia w kontekście zmian podaży turystycznej wywołanej globalizacją. Gęstą sieć hoteli oraz pensjonatów w historycznej tkance miast dopełniły w ostatnich latach hostele oraz apartamenty korzystające z internetowych platform dystrybucji typu peer-to-peer. Długo- okresowym skutkiem turystyfikacji miast historycznych jest ich gentryfikacja mieszkaniowa i handlowa, w efekcie której następuje stopniowy odpływ dotychczasowych mieszkańców, wypychanych w sensie ekonomicznym i społecznym z atrakcyjnych dzielnic historycznych. Proces ten wywołuje konflikty na linii mieszkańcy – turyści. W Wenecji, Barcelonie, Dubrowniku, Lizbonie czy Amsterdamie mieszkańcy organizują demonstracje uliczne, happeningi i blokady dróg transportowych. Pojawia się zatem pytanie, jaka powinna być rola Destination Management Organisation (DMO) w warunkach nadmiernego rozwoju turystyki. Czy współczesne DMO czują się na siłach, aby podjąć podjąć wyzwanie i zmierzyć się z tym problemem i jakie działania podejmują lub powinny podjąć, aby wspierać możliwie niekonfliktowy rozwój turystyki? Czytaj dalej
Streszczenie: Celem artykułu jest przedstawienie argumentów uzasadniających potrzebę utwo- rzenia metropolitalnych organizacji turystycznych o specjalnym statusie organizacji odpowie- dzialnych za promocję i rozwój turystyki w Polsce. Należą do nich: zależność rozwoju turystyki od innych funkcji społeczno-gospodarczych miasta, natura turystyki wielkomiejskiej, szeroki zakres zadań miejskich organizacji turystycznych, korporacyjny styl zarządzania, działalność convention bureau, orientacja międzynarodowa w planowaniu rozwoju, powszechne funkcjonowanie miejskich organizacji turystycznych w praktyce w Europie oraz trudności w ich bieżącym funk- cjonowaniu w polskich warunkach organizacyjno-prawnych. Czytaj dalej
Robert Bęben, Teresa Buczak, Jarosław Górski, Magdalena Kachniewska, Adam Mikołajczyk, Bartłomiej Walas, Piotr Zmyślony
Wprowadzenie
Diagnoza stanu turystyki w m.st. Warszawie w 2017 r. (dalej: Diagnoza) jest opracowaniem służącym ocenie aktualnego stanu turystyki m.st. Warszawy, w oparciu o istniejące badania i analizy dotyczące wielu powiązanych zagadnień odnoszących się tak do popytowej, jak i podażowej strony funkcjonowania rynku turystycznego w Warszawie. W toku prac nad Diagnozą przeprowadzono cykl indywidualnych wywiadów pogłębionych z dyrekcją Biura Rozwoju Gospodarczego Urzędu m.st. Warszawy, Stołecznego Biura Turystyki, Warszawskiej Organizacji Turystycznej i Mazowieckiej Regionalnej Organizacji Turystycznej. Wnioski z prac analitycznych i diagnostycznych były również konsultowane z interesariuszami warszawskiej turystyki (w tym z branżą turystyczną) podczas dwóch warsztatów. Czytaj dalej
W ostatnich latach narasta problem niezrównoważonego rozwoju turystyki w miastach historycznych. Ich oferta turystyczna oparta jest na dziedzictwie, a więc zasobie, który udostępniać i prezentować należy równie mocno, jak chronić i zabezpieczać. Ten paradoks zarządzania turystyką dziedzictwa nabiera dodatkowego znaczenia w kontekście zmian podaży turystycznej wywołanej globalizacją. Czytaj dalej
Z przeglądu literatury z zakresu systemów organizacyjnych turystyki na szczeblu regionalno-lokalnym w państwach Unii Europejskiej wynika, że najczęściej obowiązującym rozwiązaniem jest model dwuszczeblowy, zakładający funkcjonowanie organizacji regionalnych (przy czym może on mieć także charakter sub-regionalny) oraz lokalny.
W żadnym państwie nie występuje specjalny, odrębny rodzaj miejskiej lub metropolitalnej organizacji turystycznej, jednak w większości z nich miejskie DMO funkcjonują w praktyce. Wyjątek stanowią państwa małe oraz te, w których nie wprowadzono formalnych uregulowań systemowych. W niemal wszystkich państwach funkcjonują stoliczne DMO, przy czym ich status – wynikający ze sposobu finansowania oraz zakresu przestrzennego działania – jest zróżnicowany. W 26% stolic funkcjonują DMO finansowane oraz funkcjonujące w zakresie lokalnym, natomiast w 22% w zakresie regionalnym. W jednej trzeciej państw zarządzanie turystyką jest finansowane lub współfinansowane z budżetów centralnych, mają one zatem specjalny status, otwierający potencjalnie drogę do ewentualnego statusu metropolitalnych DMO. Czytaj dalej
„Marka turystyczna – podstawą efektywnej promocji regionu, kraju” – pod tym niezbyt zgrabnym tytułem odbyła się 21 września 2017 roku konferencja, będąca częścią Ogólnopolskich Obchodów Światowego Dnia Turystyki. Na miejsce obrad wybrano Cieszyn, a organizatorami było Ministerstwo Sportu i Turystyki oraz Polska Organizacja Turystyczna, przeżywająca ostatnio rozmaite wzloty i upadki.
Nieco ponad 36-tysięczny Cieszyn to intrygujący wybór miejsca na tego rodzaju konferencję. Miasto wielokulturowe i wielowyznaniowe, w sposób dosłowny transgraniczne. Według burmistrza Ryszarda Macury są to cechy przyciągające turystów-koneserów. Czytaj dalej
tourism in the city 