MiASTA I TURYSTYKA, RANKINGI

Warszawa, Kraków, Wrocław i inni: ranking absolutnej internacjonalizacji funkcji turystycznej polskich miast

Piotr Zmyślony, Natalia Piechota | 22 listopada 2014

awift

Komparatywny ranking internacjonalizacji turystycznej miast potwierdza czołową pozycję trzech ośrodków w odniesieniu do ich zorientowania na turystykę zagraniczną. Ranking zbudowany jest wyłącznie na wskaźnikach bezwzględnych, opisujących umiędzynarodowienie w najprostszy sposób: im większa liczba, tym lepiej. W porównaniu do opublikowanego trzy tygodnie temu rankingu SWIFT, ten wzmacnia jeszcze bardziej pozycje Warszawy oraz Krakowa oraz osłabia pozycję Szczecina.

Komparatywny ranking internacjonalizacji turystycznej miast polskich

W tym zestawieniu wygrywa to miasto, które przyjęło więcej zagranicznych turystów i pasażerów, i w którym działa więcej przedsiębiorstw zagranicznych, jest więcej zagranicznych połączeń lotniczych lub kolejowych itp., niezależnie od tego, jaka jest ich liczba ogółem (czyli krajowych i zagranicznych łącznie). Co ważne, ranking ma przy tym zatem charakter komparatywny, tzn. porównuje miasta względem siebie: poziom jedności oznacza średnią internacjonalizację dla dziesięciu badanych miast; te, które są powyżej, posiadają ponadprzeciętnie zorientowaną na zagranicę gospodarkę turystyczną.

Warszawa jest absolutnym liderem – w liczbach bezwzględnych jej gospodarka turystyczna jest niemal 3,5 bardziej umiędzynarodowiona od średniego poziomu wszystkich miast, na co ma wpływ wielkość miasta oraz wielkość jej gospodarki turystycznej (wg SWIFT poziom ten wynosił 2,74). Poza tym na zagranicę bardzo zorientowany jest także Kraków – turystyka jest w nim 2,3 krotnie bardziej umiędzynarodowiona niż wynosi jej średni poziom. Więcej turystów i przedsiębiorstw zagranicznych niż przeciętnie notuje także Wrocław, dla którego wskaźnik wyniósł 1,07. Czytaj dalej

Zwykły wpis
PUBLIKACJE

Internationalization of tourism management in Polish cities: Strategies, marketing and structures [publikacja]

Piotr Zmyślony

Abstract: In cities global drivers are coupled to local conditions of tourism development. Urban tourism industry, treated as an urban function, is subject to intensive internationalization, and because of its heterogeneity and complementarity it may influence the internationalization of a whole city. Internationalization of the tourist function has an impact on management activities per-formed by urban DMOs. The aim of the paper is to indicate the scope and extent of internationalization of destination management in Poland’s ten biggest cites. On the basis of an exhaustive questionnaire survey conducted in 2013 three spheres of adaptations have been identified: strategy, marketing, changes to DMOs’ organizational structures and collabo-ration. In addition, three modes of tourism internationalization have been distinguished: active (Gdańsk and Lublin), reactive (Bydgoszcz, Szczecin and Wrocław), active-reactive (Katowice and Poznań) and secondary (Kraków, Łódź and Warsaw). However, multi-level and multi-organizational system of destination governance in Poland does not allow taking full ad-vantage of internationalization of the tourist function.

Keywords: globalization, internationalization, city tourism, tourism management, Poland.

Zmyślony, P. (2014). Internationalization of tourism management in Polish cities: Strategies, marketing and structures, „European Journal of Tourism, Hospitality and Recreation” 5(3), 69-89. [PDF]

Zwykły wpis
MiASTA I TURYSTYKA, RANKINGI

Ranking internacjonalizacji funkcji turystycznej największych polskich miast – wyniki badania

Piotr Zmyślony, Natalia Piechota | 4 listopada 2014

Przedstawiamy wyniki badań nad stopniem umiędzynarodowienia turystyki w największych polskich miastach. Mają one formę syntetycznego (łącznego) wskaźnika internacjonalizacji funkcji turystycznej, za pomocą którego można porównać miasta pod względem otwartości sfery turystyki na zagranicę. Są to pierwsze badania tego zjawiska w Polsce o tak szerokim i zróżnicowanym zakresie informacji źródłowej.

Pomimo tego, że turystyka jest zjawiskiem zdeterminowanym lokalnie i funkcjonującym w oparciu o miejscowe zasoby, napędzana jest przez procesy mające zasięg międzynarodowy. Podlega ona zatem zjawisku zwanym umiędzynarodowieniem, polegającym na wchodzeniu w skomplikowaną sieć międzynarodowych powiązań, czego skutkiem jest wzrost ich znaczenia na arenie międzynarodowej.

Orientacja międzynarodowa staje się kluczowym czynnikiem konkurencyjności oferty turystycznej współczesnych miast. Globalizacja sprawiła, że wszystkie miasta funkcjonują na otwartym, światowym rynku turystycznym, zatem odnoszenie konkurencyjności tylko do zjawisk i działań na rynku krajowym już na starcie staje się czynnikiem obniżającym konkurencyjność. Potencjał konkurencyjny tkwi obecnie w międzynarodowym wykorzystaniu lokalnych zasobów

Syntetyczny (łączny) wskaźnik internacjonalizacji funkcji turystycznej

Przeprowadzone przez zespół badawczy „Turystyka w mieście” badania 10 największych miast Polski (Bydgoszcz, Gdańsk, Katowice, Kraków, Lublin, Łódź, Poznań, Szczecin, Warszawa, Wrocław) bazowały na syntetycznym wskaźniku internacjonalizacji funkcji turystycznej (SWIFT). Ośrodkami o najbardziej umiędzynarodowionej funkcji turystycznej są Warszawa i Kraków. Poziom SWIFT przewyższa blisko trzykrotnie przeciętny poziom tego zjawiska (równy jedności) w grupie badanych miast. W przypadku Krakowa stopień ten jest prawie dwukrotnie większy. Natomiast wartość SWIFT zbliżoną do jedności, a więc poziom umiędzynarodowienia zbliżony do średniej, odnotowano dla Wrocławia, Poznania, Katowic i Szczecina. Miastem o najmniej zinternacjonalizowanej funkcji turystycznej jest Bydgoszcz.

ranking-polski

Znaczne zróżnicowanie względem siebie polskich miast pod względem umiędzynarodowienia ich funkcji turystycznej sprawia, że nie można mówić o jednym modelu ich internacjonalizacji, natomiast można wyróżnić trzy klasy miast biorąc pod uwagę to zjawisko. Czytaj dalej

Zwykły wpis
MiASTA I TURYSTYKA, RANKINGI

W kolejce po miejski rower

Piotr Zmyślony | 20 sierpnia 2014

Cel rewolucji rowerowej, jaka opanowuje miasta na całym świecie, jest czysto ekonomiczny – oszczędność czasu i pieniędzy w odniesieniu do każdego mieszkańca oraz całych miejskich gospodarek. Kluczem do osiągnięcia celu jest umasowienie – im więcej rowerów, tym większy zasięg rewolucji. Poziom umasowienia można łatwo wyliczyć, obliczając długość potencjalnej kolejki mieszkańców chcących wypożyczyć rower miejski. Na tej podstawie widać, w których miastach trwa rewolucja rowerowa, a w których ją się tylko markuje.

Dopiero porównanie liczby dostępnych rowerów z liczbą mieszkańców wskazuje na zakres publicznej rewolucji rowerowej i pozwala porównać ze sobą miasta, w których trwa boom rowerowy, dzieląc je przy okazji na przywódców, naśladowców oraz fałszywych rewolucjonistów. Albo inaczej – miasta zachęcające i zniechęcające do jazdy na rowerze. W efekcie powstaje wskaźnik, którego możemy nazwać kolejką po miejski rower. Wyobraźcie sobie, w jak długiej kolejce musieliby stać mieszkańcy, gdyby wszyscy naraz chcieliby skorzystać z publicznej wypożyczalni.

kolejka-rower

Na infografice pokazane są te same miasta, które zawierała infografika z poprzedniego wpisu. Ich kolejność wynika z długości hipotetycznej kolejki, którą otrzymano dzieląc liczbę mieszkańców danego miasta (w granicach administracyjnych miast, zaczerpniętą ze statystyk ONZ) przez liczbę rowerów dostępnych w systemie (źródła w poprzedniej notce).  Czytaj dalej

Zwykły wpis
RANKINGI, SPOTKANIA WYDARZENIA EVENTY

Przemysł spotkań w metropoliach światowych

Piotr Zmyślony, Natalia Piechota | 27 maja 2014

spotkania_grupy

Jedną z kategorii tworzących turystyczny ranking światowych metropolii jest branża spotkań, ze względu na jej niebagatelnie znaczenie w kształtowaniu zarówno potencjału turystycznego, jak i ogólnogospodarczego miast. Trudno jednak jednoznacznie określić, jak istotną rolę pełni, ponieważ brakuje opracowań z tego zakresu. Spróbowaliśmy odpowiedzieć na to pytanie, podczas przygotowywania rankingu światowych metropolii turystycznych.

W projekcie przemysł spotkań reprezentowały dwa zestawienia miast pod względem liczby międzynarodowych spotkań stowarzyszeń i organizacji. Pierwsze z nich opracowywane jest przez International Congress & Convention Association (ICCA), drugie – przez Union of International Associations (UIA). W analizie uwzględniliśmy tylko te miasta, które wystąpiły w pierwszej dwudziestce przynajmniej jednego z powyższych rankingów. Łącznie otrzymaliśmy 26 metropolii, dla których określiliśmy udział punktów ICCA i UIA w ogólnoturystycznej punktacji, porównaliśmy pozycje zajmowane w zestawieniach cząstkowych oraz w rankingu syntetycznym, a uzyskane rezultaty odnieśliśmy do wyników rankingu ekonomicznego.

Grupy miast

Na podstawie analizy potencjału turystycznego, ogólnogospodarczego oraz w zakresie przemysłu spotkań wyodrębniliśmy 7 grup miast.

Bezsprzeczni Liderzy

Do światowej ekstraklasy należy 5 miast: LondynParyżSeulSingapur i Tokyo. Zarówno w rankingu ekonomicznym, jak i turystycznym znalazły się one w najlepszej dziesiątce. Natomiast ta grupa była najbardziej zróżnicowana pod względem udziału przemysłu spotkań – od 16% w Londynie i 17% w Tokyo, przez 20% w Paryżu i 26% w Seulu, do 32% w Singapurze.

Hiszpańska Grupa Pościgowa

Dogonić liderów usiłują 2 największe hiszpańskie miasta: Madryt i Barcelona. Zajęły one bardzo wysokie pozycje w zestawieniu turystycznym (odpowiednio 7. i 8.), natomiast pod względem ekonomicznym uplasowały się pod koniec trzeciej dziesiątki. Pomóc w doścignięciu ścisłej czołówki może wysoki udział przemysłu spotkań (ok. 40%).

Drugoligowcy

W drugiej lidze znalazły się miasta o zbliżonym potencjale turystycznym i ogólnogospodarczym. W obu zestawieniach zajęły one przynajmniej 24. miejsce, ale ze względu na duże różnice w udziale przemysłu spotkań wyróżniono dwie odrębne grupy. Do pierwszej zakwalifikowano Amsterdam i Sydney, dla których powyższa kategoria nie miała dużego znaczenia (ok. 18%). W miastach stanowiących drugą grupę (BerlinBrukselaPekinSztokholm) przemysł spotkań odgrywał istotną rolę (między 29 a 50%).

Potentaci Branży Spotkań

Nieco niższe, ale również wysokie pozycje w rankingach zajęły GenewaKopenhaga i Wiedeń. Od miast z drugiej ligi odróżniał je bardzo wysoki udział przemysłu spotkań (na poziomie ok. 63%) i można stwierdzić, że w oparciu o ten segment budowany jest ich potencjał turystyczny.

Biznesowi Słabeusze

W tej grupie znalazły się miasta, dla których przemysł spotkań miał bardzo małe znaczenie. Należały do nich: BangkokIstambułKuala LumpurKyoto i Rzym, a w przypadku ostatniej z wymienionych metropolii powyższy udział wyniósł zaledwie 1%. Ponadto miasta te osiągnęły wysokie pozycje pod względem turystycznym, bez silnego wsparcia ogólnogospodarczego.

Ogólni Słabeusze

Najsłabiej w obu zestawieniach wypadł BudapesztBuenos AiresHelsinkiLizbona i Praga. W tych miastach bardzo dużą rolę odgrywał przemysł spotkań (powyżej 50%), a w przypadku stolic Argentyny, Finlandii i Portugalii był on jedyną szansą na pojawienie się w ogólnym zestawieniu. Choć powyższym miastom przypadł tytuł „najgorszych z najlepszych” to i tak dysponują wysokim potencjałem turystycznym, umożliwiającym odnotowanie w rankingu.

Zwykły wpis
MiASTA I TURYSTYKA, RANKINGI

Metropolie turystyczne świata

Piotr Zmyślony, Natalia Piechota | 11 maja 2014

Slajd1

Żyjemy w czasach dominacji rankingów, zarówno odnoszących się do miast, jak i do turystyki. W warunkach globalnej konkurencji są one istotne i interesujące nie tylko dla władz miejskich i organizacji odpowiedzialnych za zarządzanie i promocję turystyki, ale także dla samych odwiedzających. Ranking to podstawowe źródło informacji.

Problem w tym, że te odnoszące się do turystyki mierzą miasta zazwyczaj według tylko jednego komponentu ich atrakcyjności turystycznej: liczby zagranicznych turystów, liczby organizowanych spotkań międzynarodowych, wizerunku, liczby muzeów czy jakości restauracji. Zatem pytanie, które miasta są najatrakcjniejszymi metropoliami turystycznymi, pozostaje otwarte. Postanowiliśmy zatem stworzyć syntetyczny ranking metropolii turystycznych świata. Publikujemy pierwsze 25 miejsc.

Kolejność miast

Najbardziej atrakcyjnymi metropoliami turystycznymi są Londyn, Paryż i Nowy Jork. Uzyskały one ponad 500 punktów, znajdując się na czołowych miejscach większości badanych rankingów. Kolejne miejsca zajmuje azjatycka grupa pościgowa, czyli Tokyo, Singapur, Seul i Hong Kong. Dopiero za nimi dojrzeć kolejne miasta starego świata.

Wśród 25 miast dominują miasta europejskie – jest ich 13, a więc ponad połowa całkowitej liczby, jednak tylko 4 w pierwszej dziesiątce. Ponadto ranking tworzy 6 miast azjatyckich, 4 amerykańskie i 2 australijskie.

Opis metodyczny

1) Przyjęliśmy, że podstawą będą wszystkie ogólnodostępne, publikowane w latach 2012-2014 w formie rankingów wyniki badań nad poszczególnymi obszarami potencjału konkurencyjnego miast, realizowane przez publiczne i prywatne naukowe instytuty badawcze, organizacje międzynarodowe i ponadnarodowe agencje konsultingowe
2) Wybraliśmy z nich te, które mają zakres ogólnoświatowy (nie zaś regionalny, np. europejski) i są budowane na podstawie obiektywnych mierników, a więc zawierają opis metodyczny. W ten sposób odrzuciliśmy subiektywne i często zmanipulowane plebiscyty popularności portali internetowych i gazet branżowych.
3) Następnie stwierdziliśmy, że podstawą potencjału turystycznego miast jest nie tylko ich atrakcyjność turystyczna, ale siła gospodarcza, zatem zebraliśmy rankingi odnoszące się zarówno do samej turystyki, jak i mające ogólnoekonomiczny charakter, dzieląc je właśnie na te dwie podstawowe grupy. W ten sposób zebraliśmy 20 rankingów.
4) Każdemu miastu przyznawaliśmy punkty za określone miejsce w rankingu – im wyższe miejsce, tym więcej punktów.
5) Suma punktów pozwoliła wyznaczyć najpotężniejsze metropolie turystyczne świata.

Zwykły wpis
PUBLIKACJE

Competitiveness of Polish cities on European tourism market [publikacja]

Łukasz Nawrot, Piotr Zmyślony

Abstract: The article presents results of measuring competitiveness of Polish cities at European tourism market. First, competitiveness concepts derived from microeconomic and macroeconomic approach are described. Then, the methodology of measuring cities’ competitiveness is presented, which is mainly based on the demand and supply indicators. Finally, the competitiveness analyses is carried out. The research results show that the competitiveness of Polish cities at European tourism market is not very high, measured both by the value of the synthetic indicator and particular detailed criteria. It is international research orientation that reflects the actual competitive potential of a city and a wide horizon of perceiving competitors regains a natural development perspective.

Keywords: tourist competitiveness, cities competitiveness, competitiveness indicators, Poland.

Nawrot Ł., Zmyślony P. (2013). Competitiveness of Polish cities at European tourism market, „Actual Problems of Economics”, 10(148), 381-392. [PDF]

Zwykły wpis