Wbrew pandemicznym okolicznościom, temat nadal aktualny i istotny.
Kultura i migracje – zarówno te dobrowolne, jak i wymuszone – stanowią wzajemnie dopełniające się żywioły. Kultura jest procesem przenikania w warstwie symbolicznej, żywi się uniwersalizmem znaczeń oraz różnorodnością interpretacji. Przenikanie w sensie ścisłym, czyli przestrzennym i społecznym, stanowi również istotę migracji. Czy jest zatem w ogóle możliwe, że w tej symbiozie można napotkać na bariery określane mianem różnic międzykulturowych?
Oczywiście, że tak, są one jednak rozumiane w kategoriach motywacji do poszukiwania nowych form i narzędzi identyfikacji potrzeb i aktywizacji odbiorców, prezentacji dziedzictwa i propagowania kultury, wreszcie budowania własnych kompetencji oraz szukania nowych dróg rozwoju. Te właśnie wątki poruszane są w tekstach prezentowanych w niniejszej publikacji, napisane przez przedstawicielki (tak, to kobiecy skład autorski!) środowiska akademickiego, organizacji pozarządowych oraz instytucji kultury.